De laatste dag van verzetsheld Theo van Loon: Deel 3
HENGELO – Deze tijd is er een van herdenken; we staan stil bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en zij die zich ingezet hebben voor vrede en vrijheid. Met dank aan Drs. Johan Thüss publiceren wij deze maand het uitgebreide verhaal over verzetsheld Theo van Loon. Voor u ligt het derde en laatste deel. In het tweede deel las u over de felle strijd die op 1 april gevoerd werd, waarna Theo van Loon standrechtelijk geëxecuteerd werd. In dit laatste deel leest u over de dagen erna én de blijvende herinnering aan deze verzetsheld. Aan het einde van dit deel treft u de bronvermelding. Gemarkeerde nummers verwijzen naar de betreffende bron.
Het stoffelijk overschot van Theo is door de politie, in alle stilte, van het terrein van de elektriciteitscentrale weggehaald en in de kelder van het politiebureau neergelegd16. Dinsdag 3 april kwamen eindelijk de bevrijders. Vanuit Enschede, via de hoofdweg Enschede-Hengelo en Drienerlo, trokken de Engelse soldaten de stad binnen. Om half twee werd gemeld dat de fabrieken van Stork, Dikkers en Hazemeijer door de Britse troepen bezet waren. Om half drie was Hengelo bevrijd.
Heel bizar was het dat de ouders van Theo niet eerder dan op deze dag naar het politiebureau konden. Op maandag was het levensgevaarlijk om zich op straat te begeven. De Duitsers schoten op alles wat bewoog17. Terwijl heel Hengelo dansend van vreugde de bevrijding vierde moesten de vader en moeder van Theo zich door de feestende massa een weg banen om de treurige gang naar het politiebureau te maken. Het werd voor hen een echte Via Dolorosa. Het verdriet bij het zien van het dode lichaam van hun enige zoon was niet te beschrijven. Theo had zijn ouders uit voorzorg niet ingelicht over zijn lidmaatschap van de BS.
Nadat het lichaam voor onderzoek en lichamelijke verzorging naar het Gerardus Majella ziekenhuis aan de Oldenzaalsestraat was vervoerd, werd het op dezelfde dag nog naar de woning van zijn ouders aan de Deldensestraat 115 overgebracht. Op donderdag 5 april wordt door de koster van de St. Lambertuskerk de heer Gerard W. Lohuis, bij de gemeente Hengelo, aangifte gedaan van het overlijden van Theodorus Hendrikus van Loon, oud vijfentwintig jaren. Vermeld werd dat hij op zondag 1 april om 21.00 uur is overleden.
Onder grote belangstelling werd Theo van Loon op donderdag vijf april naar de St. Lambertuskerk gebracht. Nadat er een requiemmis voor hem was opgedragen, werd hij begraven op de R.K. begraafplaats aan de Deurningerstraat te Hengelo. In 1981 werd een deel van het kerkhof geruimd. Ook het graf van Theo van Loon viel hieronder. De Oorlogsgravenstichting zorgde ervoor dat de stoffelijke resten medio 1981, met toestemming van de familie, werden herbegraven op het Nationaal Ereveld in Loenen19. Een eenvoudige grafsteen geeft de plaats aan waar Theo zijn laatste rustplaats heeft gevonden20.
Noot
De gegevens in dit artikel zijn grotendeels ontleend aan het door Martin Meijerink geschreven boek, Hengelo 1944-1945. Theo van Loon, spoorman en verzetsheld, en met toestemming van de auteur overgenomen.
Vraag
Als er instanties of personen zijn die over meer gegevens beschikken zou ik het zeer op prijs stellen om met hen in contact te komen. Mijn mailadres is: johanthuss@online.nl tel. 074 2421394
Bronvermelding
16 Meijerink, 118, 119.
17 Kokhuis G. J .I. Twente in de Tweede Wereldoorlog. 196.
18 Foto Martin Meijerink
19 Zijn naam wordt tevens vermeld op het Provinciaal Verzetsmonument Overijssel te Markelo, op de herdenkingsplaquette in de stationshal in Hengelo, op het gedenkkruis aan de Grobbenweg in Hengelo en op het Monument Gevallen Spoorwegpersoneel te Utrecht.
20 Nationaal Ereveld Loenen. Vak/ rij/ nr. B 350.
