Column: Rechterlijke macht en democratie
Enkele weken geleden is advocaat Wiersum vermoord. Hij verdedigde een kroongetuige in een spraakmakende drugszaak.
De boodschap van de overheid en de journalistiek over de moord was: "De rechtspraak mag niet buigen voor geweld". Een ander geluid was: "De moord is een aantasting van onze democratie". Hoezo, aantasting van onze democratie? In de laatste decennia zijn er vele doden gevallen ten gevolge van het drugs-"gedoog"-beleid door de overheid in Nederland. Al de mensen die als gevolg van drugs zijn verongelukt, vermoord of mishandeld - was dit toen geen aantasting van de democratie? Hoe zit dat nu met "onze rechtstaat"?
Nederland heeft een democratie die gebaseerd is op drie pijlers van de rechterlijke macht, om zo de onafhankelijkheid der machten te waarborgen. Dat heb ik ooit geleerd op school. Ten eerste, de macht waaraan de rechtstaat is opgedragen, dus rechters en advocaten. Ten tweede, de macht waaraan de wetgevende is opgedragen, de politiek. En nummer drie: de macht van de uitvoerende, zoals politie etc.
Ik ben een radioluisteraar en ik hoor regelmatig iets over het gebruik van drugs door journalisten en artiesten. Er wordt altijd lacherig over gedaan, maar is iedereen die drugs gebruikt dan niet mede schuldig aan de dood van advocaat Wiersum? In dezelfde week van de moord hoorde ik op de radio een journalist vertellen dat hij Arnhem een fijne stad vond en een beetje kende omdat hij in zijn studietijd daar zijn drugs ging kopen, de aanwezigen gingen er niet verder op in. Enkele dagen later een heel programma over het legaliseren van LSD. Tenslotte de verkoper van lachgas in Amsterdam, deze heeft een boete opgelegd gekregen. Hij gaat er van uit dat hij dat niet hoeft te betalen, de wet is onvoldoende dicht getimmerd.
Misschien is het goed om eens te kijken wat mogelijk is vanuit de "wetgevende" dus de politiek, om zoveel mogelijk doden door drug te voorkomen door veel duidelijke wetgeving. Zodat de rechters handvatten hebben voor eerlijke rechtspraak, dat iedereen een advocaat kan hebben om hem te verdedigen. En geef de politie (de uitvoerende macht) de bevoegdheid om te handelen. Deze mannen en vrouwen zijn dag in dag uit bezig om orde op zaken te stellen, maar hebben naar mijn inzien te weinig ondersteuning door de rechterlijke en wetgevende macht.
Borbala, correspondent